зацяжа́раць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацяжа́ру |
зацяжа́рым |
2-я ас. |
зацяжа́рыш |
зацяжа́рыце |
3-я ас. |
зацяжа́рыць |
зацяжа́раць |
Прошлы час |
м. |
- |
зацяжа́рылі |
ж. |
зацяжа́рыла |
н. |
зацяжа́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зацяжа́р |
зацяжа́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зацяжа́раўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зацяжа́рваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зацяжа́рваю |
зацяжа́рваем |
2-я ас. |
зацяжа́рваеш |
зацяжа́рваеце |
3-я ас. |
зацяжа́рвае |
зацяжа́рваюць |
Прошлы час |
м. |
- |
зацяжа́рвалі |
ж. |
зацяжа́рвала |
н. |
зацяжа́рвала |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заця́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заця́жка |
заця́жкі |
Р. |
заця́жкі |
заця́жак |
Д. |
заця́жцы |
заця́жкам |
В. |
заця́жку |
заця́жкі |
Т. |
заця́жкай заця́жкаю |
заця́жкамі |
М. |
заця́жцы |
заця́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заця́жка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
заця́жка |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
заця́жкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заця́жкі |
заця́жкая |
заця́жкае |
заця́жкія |
Р. |
заця́жкага |
заця́жкай заця́жкае |
заця́жкага |
заця́жкіх |
Д. |
заця́жкаму |
заця́жкай |
заця́жкаму |
заця́жкім |
В. |
заця́жкі (неадуш.) заця́жкага (адуш.) |
заця́жкую |
заця́жкае |
заця́жкія (неадуш.) заця́жкіх (адуш.) |
Т. |
заця́жкім |
заця́жкай заця́жкаю |
заця́жкім |
заця́жкімі |
М. |
заця́жкім |
заця́жкай |
заця́жкім |
заця́жкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заця́жна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
заця́жна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
зацяжны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зацяжны́ |
зацяжна́я |
зацяжно́е |
зацяжны́я |
Р. |
зацяжно́га |
зацяжно́й зацяжно́е |
зацяжно́га |
зацяжны́х |
Д. |
зацяжно́му |
зацяжно́й |
зацяжно́му |
зацяжны́м |
В. |
зацяжны́ (неадуш.) зацяжно́га (адуш.) |
зацяжну́ю |
зацяжно́е |
зацяжны́я (неадуш.) зацяжны́х (адуш.) |
Т. |
зацяжны́м |
зацяжно́й зацяжно́ю |
зацяжны́м |
зацяжны́мі |
М. |
зацяжны́м |
зацяжно́й |
зацяжны́м |
зацяжны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заця́жчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заця́жчык |
заця́жчыкі |
Р. |
заця́жчыка |
заця́жчыкаў |
Д. |
заця́жчыку |
заця́жчыкам |
В. |
заця́жчыка |
заця́жчыкаў |
Т. |
заця́жчыкам |
заця́жчыкамі |
М. |
заця́жчыку |
заця́жчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заця́жыць
‘абцяжарыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заця́жу |
заця́жым |
2-я ас. |
заця́жыш |
заця́жыце |
3-я ас. |
заця́жыць |
заця́жаць |
Прошлы час |
м. |
заця́жыў |
заця́жылі |
ж. |
заця́жыла |
н. |
заця́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заця́ж |
заця́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заця́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.