заця́жыць

‘абцяжарыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заця́жу заця́жым
2-я ас. заця́жыш заця́жыце
3-я ас. заця́жыць заця́жаць
Прошлы час
м. заця́жыў заця́жылі
ж. заця́жыла
н. заця́жыла
Загадны лад
2-я ас. заця́ж заця́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час заця́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)