Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

вяртля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяртля́вы вяртля́вая вяртля́вае вяртля́выя
Р. вяртля́вага вяртля́вай
вяртля́вае		 вяртля́вага вяртля́вых
Д. вяртля́ваму вяртля́вай вяртля́ваму вяртля́вым
В. вяртля́вы (неадуш.)
вяртля́вага (адуш.)		 вяртля́вую вяртля́вае вяртля́выя (неадуш.)
вяртля́вых (адуш.)
Т. вяртля́вым вяртля́вай
вяртля́ваю		 вяртля́вым вяртля́вымі
М. вяртля́вым вяртля́вай вяртля́вым вяртля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяртля́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяртля́сты вяртля́стая вяртля́стае вяртля́стыя
Р. вяртля́стага вяртля́стай
вяртля́стае		 вяртля́стага вяртля́стых
Д. вяртля́стаму вяртля́стай вяртля́стаму вяртля́стым
В. вяртля́сты (неадуш.)
вяртля́стага (адуш.)		 вяртля́стую вяртля́стае вяртля́стыя (неадуш.)
вяртля́стых (адуш.)
Т. вяртля́стым вяртля́стай
вяртля́стаю		 вяртля́стым вяртля́стымі
М. вяртля́стым вяртля́стай вяртля́стым вяртля́стых

Крыніцы: piskunou2012.

вярту́н

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярту́н вертуны́
Р. вертуна́ вертуно́ў
Д. вертуну́ вертуна́м
В. вертуна́ вертуно́ў
Т. вертуно́м вертуна́мі
М. вертуне́ вертуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

вярту́н

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярту́н вертуны́
Р. вертуна́ вертуно́ў
Д. вертуну́ вертуна́м
В. вертуна́ вертуно́ў
Т. вертуно́м вертуна́мі
М. вертуне́ вертуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

вярту́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярту́ха вярту́хі
Р. вярту́хі вярту́х
Д. вярту́се вярту́хам
В. вярту́ху вярту́х
Т. вярту́хай
вярту́хаю		 вярту́хамі
М. вярту́се вярту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вярту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярту́шка вярту́шкі
Р. вярту́шкі вярту́шак
Д. вярту́шцы вярту́шкам
В. вярту́шку вярту́шкі
Т. вярту́шкай
вярту́шкаю		 вярту́шкамі
М. вярту́шцы вярту́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вяртэ́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяртэ́п вяртэ́пы
Р. вяртэ́па вяртэ́паў
Д. вяртэ́пу вяртэ́пам
В. вяртэ́п вяртэ́пы
Т. вяртэ́пам вяртэ́памі
М. вяртэ́пе вяртэ́пах

Крыніцы: piskunou2012.

вярха́мі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вярха́мі - -

Крыніцы: piskunou2012.

вярхі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вярхі́
Р. вярхо́ў
Д. вярха́м
В. вярхі́
Т. вярха́мі
М. вярха́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вярхі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярхі́
Р. Вярхо́ў
Д. Вярха́м
В. Вярхі́
Т. Вярха́мі
М. Вярха́х