вярту́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вярту́ха | вярту́хі | |
| вярту́хі | вярту́х | |
| вярту́се | вярту́хам | |
| вярту́ху | вярту́х | |
| вярту́хай вярту́хаю |
вярту́хамі | |
| вярту́се | вярту́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)