вяртэ́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вяртэ́п | вяртэ́пы | |
| вяртэ́па | вяртэ́паў | |
| вяртэ́пу | вяртэ́пам | |
| вяртэ́п | вяртэ́пы | |
| вяртэ́пам | вяртэ́памі | |
| вяртэ́пе | вяртэ́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)