замежава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
замежава́ны |
замежава́ная |
замежава́нае |
замежава́ныя |
Р. |
замежава́нага |
замежава́най замежава́нае |
замежава́нага |
замежава́ных |
Д. |
замежава́наму |
замежава́най |
замежава́наму |
замежава́ным |
В. |
замежава́ны (неадуш.) замежава́нага (адуш.) |
замежава́ную |
замежава́нае |
замежава́ныя (неадуш.) замежава́ных (адуш.) |
Т. |
замежава́ным |
замежава́най замежава́наю |
замежава́ным |
замежава́нымі |
М. |
замежава́ным |
замежава́най |
замежава́ным |
замежава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
замежава́ць
‘абмежаваць, абвесці мяжой каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
замяжу́ю |
замяжу́ем |
2-я ас. |
замяжу́еш |
замяжу́еце |
3-я ас. |
замяжу́е |
замяжу́юць |
Прошлы час |
м. |
замежава́ў |
замежава́лі |
ж. |
замежава́ла |
н. |
замежава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
замяжу́й |
замяжу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
замежава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заме́жжа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заме́жжа |
Р. |
заме́жжа |
Д. |
заме́жжу |
В. |
заме́жжа |
Т. |
заме́жжам |
М. |
заме́жжы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заме́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заме́жнік |
заме́жнікі |
Р. |
заме́жніка |
заме́жнікаў |
Д. |
заме́жніку |
заме́жнікам |
В. |
заме́жніка |
заме́жнікаў |
Т. |
заме́жнікам |
заме́жнікамі |
М. |
заме́жніку |
заме́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
заме́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заме́жніца |
заме́жніцы |
Р. |
заме́жніцы |
заме́жніц |
Д. |
заме́жніцы |
заме́жніцам |
В. |
заме́жніцу |
заме́жніц |
Т. |
заме́жніцай заме́жніцаю |
заме́жніцамі |
М. |
заме́жніцы |
заме́жніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
заме́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заме́жны |
заме́жная |
заме́жнае |
заме́жныя |
Р. |
заме́жнага |
заме́жнай заме́жнае |
заме́жнага |
заме́жных |
Д. |
заме́жнаму |
заме́жнай |
заме́жнаму |
заме́жным |
В. |
заме́жны (неадуш.) заме́жнага (адуш.) |
заме́жную |
заме́жнае |
заме́жныя (неадуш.) заме́жных (адуш.) |
Т. |
заме́жным |
заме́жнай заме́жнаю |
заме́жным |
заме́жнымі |
М. |
заме́жным |
заме́жнай |
заме́жным |
заме́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заме́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заме́льваю |
заме́льваем |
2-я ас. |
заме́льваеш |
заме́льваеце |
3-я ас. |
заме́львае |
заме́льваюць |
Прошлы час |
м. |
заме́льваў |
заме́львалі |
ж. |
заме́львала |
н. |
заме́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заме́львай |
заме́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заме́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.