замежава́ць
‘абмежаваць, абвесці мяжой каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| замяжу́ю | замяжу́ем | |
| замяжу́еш | замяжу́еце | |
| замяжу́е | замяжу́юць | |
| Прошлы час | ||
| замежава́ў | замежава́лі | |
| замежава́ла | ||
| замежава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| замяжу́й | замяжу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| замежава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)