Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

тупі́ца

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тупі́ца тупі́цы
Р. тупі́цы тупі́ц
Д. тупі́цы тупі́цам
В. тупі́цу тупі́ц
Т. тупі́цай
тупі́цаю		 тупі́цамі
М. тупі́цы тупі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

тупі́ца

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тупі́ца тупі́цы
Р. тупі́цы тупі́ц
Д. тупі́цу тупі́цам
В. тупі́цу тупі́ц
Т. тупі́цам тупі́цамі
М. тупі́цу тупі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

тупі́ца

‘тупая сякера’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тупі́ца тупі́цы
Р. тупі́цы тупі́ц
Д. тупі́цы тупі́цам
В. тупі́цу тупі́цы
Т. тупі́цай
тупі́цаю		 тупі́цамі
М. тупі́цы тупі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

тупі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ту́піцца ту́пяцца
Прошлы час
м. тупі́ўся тупі́ліся
ж. тупі́лася
н. тупі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тупі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. туплю́ ту́пім
2-я ас. ту́піш ту́піце
3-я ас. ту́піць ту́пяць
Прошлы час
м. тупі́ў тупі́лі
ж. тупі́ла
н. тупі́ла
Загадны лад
2-я ас. тупі́ тупі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́пячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Тупіча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Тупіча́ны
Р. Тупіча́н
Тупіча́наў
Д. Тупіча́нам
В. Тупіча́ны
Т. Тупіча́намі
М. Тупіча́нах

тупічо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тупічо́к тупічкі́
Р. тупічка́ тупічко́ў
Д. тупічку́ тупічка́м
В. тупічо́к тупічкі́
Т. тупічко́м тупічка́мі
М. тупічку́ тупічка́х

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Тупі́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тупі́чына
Р. Тупі́чына
Д. Тупі́чыну
В. Тупі́чына
Т. Тупі́чынам
М. Тупі́чыне

ту́пка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́пка - -

Крыніцы: piskunou2012.

ту́пкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́пкі ту́пкая ту́пкае ту́пкія
Р. ту́пкага ту́пкай
ту́пкае		 ту́пкага ту́пкіх
Д. ту́пкаму ту́пкай ту́пкаму ту́пкім
В. ту́пкі (неадуш.)
ту́пкага (адуш.)		 ту́пкую ту́пкае ту́пкія (неадуш.)
ту́пкіх (адуш.)
Т. ту́пкім ту́пкай
ту́пкаю		 ту́пкім ту́пкімі
М. ту́пкім ту́пкай ту́пкім ту́пкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.