Тупі́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тупі́чына
Р. Тупі́чына
Д. Тупі́чыну
В. Тупі́чына
Т. Тупі́чынам
М. Тупі́чыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)