тупі́ца
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| тупі́ца | тупі́цы | |
| тупі́цы | тупі́ц | |
| тупі́цу | тупі́цам | |
| тупі́цу | тупі́ц | |
| тупі́цам | тупі́цамі | |
| тупі́цу | тупі́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)