гукасімвалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гукасімвалі́зм | |
гукасімвалі́зму | |
гукасімвалі́зму | |
гукасімвалі́зм | |
гукасімвалі́змам | |
гукасімвалі́зме |
Крыніцы:
гукасімвалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гукасімвалі́зм | |
гукасімвалі́зму | |
гукасімвалі́зму | |
гукасімвалі́зм | |
гукасімвалі́змам | |
гукасімвалі́зме |
Крыніцы:
гукасінтэза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гукасінтэза́тар | гукасінтэза́тары | |
гукасінтэза́тара | гукасінтэза́тараў | |
гукасінтэза́тару | гукасінтэза́тарам | |
гукасінтэза́тар | гукасінтэза́тары | |
гукасінтэза́тарам | гукасінтэза́тарамі | |
гукасінтэза́тары | гукасінтэза́тарах |
Крыніцы:
гукаспалучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гукаспалучэ́нне | гукаспалучэ́нні | |
гукаспалучэ́ння | гукаспалучэ́нняў | |
гукаспалучэ́нню | гукаспалучэ́нням | |
гукаспалучэ́нне | гукаспалучэ́нні | |
гукаспалучэ́ннем | гукаспалучэ́ннямі | |
гукаспалучэ́нні | гукаспалучэ́ннях |
Крыніцы:
гукатво́рчасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
гукатво́рчасць | |
гукатво́рчасці | |
гукатво́рчасці | |
гукатво́рчасць | |
гукатво́рчасцю | |
гукатво́рчасці |
Крыніцы:
гукатэхні́чны
прыметнік, адносны
гукатэхні́чны | гукатэхні́чная | гукатэхні́чнае | гукатэхні́чныя | |
гукатэхні́чнага | гукатэхні́чнай гукатэхні́чнае |
гукатэхні́чнага | гукатэхні́чных | |
гукатэхні́чнаму | гукатэхні́чнай | гукатэхні́чнаму | гукатэхні́чным | |
гукатэхні́чны ( гукатэхні́чнага ( |
гукатэхні́чную | гукатэхні́чнае | гукатэхні́чныя ( гукатэхні́чных ( |
|
гукатэхні́чным | гукатэхні́чнай гукатэхні́чнаю |
гукатэхні́чным | гукатэхні́чнымі | |
гукатэхні́чным | гукатэхні́чнай | гукатэхні́чным | гукатэхні́чных |
Крыніцы:
гукаўзмацне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гукаўзмацне́нне | |
гукаўзмацне́ння | |
гукаўзмацне́нню | |
гукаўзмацне́нне | |
гукаўзмацне́ннем | |
гукаўзмацне́нні |
Крыніцы:
гукаўзмацня́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гукаўзмацня́льнік | гукаўзмацня́льнікі | |
гукаўзмацня́льніка | гукаўзмацня́льнікаў | |
гукаўзмацня́льніку | гукаўзмацня́льнікам | |
гукаўзмацня́льнік | гукаўзмацня́льнікі | |
гукаўзмацня́льнікам | гукаўзмацня́льнікамі | |
гукаўзмацня́льніку | гукаўзмацня́льніках |
Крыніцы:
гукаўзмацня́льны
прыметнік, адносны
гукаўзмацня́льны | гукаўзмацня́льная | гукаўзмацня́льнае | гукаўзмацня́льныя | |
гукаўзмацня́льнага | гукаўзмацня́льнай гукаўзмацня́льнае |
гукаўзмацня́льнага | гукаўзмацня́льных | |
гукаўзмацня́льнаму | гукаўзмацня́льнай | гукаўзмацня́льнаму | гукаўзмацня́льным | |
гукаўзмацня́льны ( гукаўзмацня́льнага ( |
гукаўзмацня́льную | гукаўзмацня́льнае | гукаўзмацня́льныя ( гукаўзмацня́льных ( |
|
гукаўзмацня́льным | гукаўзмацня́льнай гукаўзмацня́льнаю |
гукаўзмацня́льным | гукаўзмацня́льнымі | |
гукаўзмацня́льным | гукаўзмацня́льнай | гукаўзмацня́льным | гукаўзмацня́льных |
Крыніцы:
гукаўзнаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гукаўзнаўле́нне | |
гукаўзнаўле́ння | |
гукаўзнаўле́нню | |
гукаўзнаўле́нне | |
гукаўзнаўле́ннем | |
гукаўзнаўле́нні |
Крыніцы:
гукаўзнаўля́льны
прыметнік, адносны
гукаўзнаўля́льны | гукаўзнаўля́льная | гукаўзнаўля́льнае | гукаўзнаўля́льныя | |
гукаўзнаўля́льнага | гукаўзнаўля́льнай гукаўзнаўля́льнае |
гукаўзнаўля́льнага | гукаўзнаўля́льных | |
гукаўзнаўля́льнаму | гукаўзнаўля́льнай | гукаўзнаўля́льнаму | гукаўзнаўля́льным | |
гукаўзнаўля́льны ( гукаўзнаўля́льнага ( |
гукаўзнаўля́льную | гукаўзнаўля́льнае | гукаўзнаўля́льныя ( гукаўзнаўля́льных ( |
|
гукаўзнаўля́льным | гукаўзнаўля́льнай гукаўзнаўля́льнаю |
гукаўзнаўля́льным | гукаўзнаўля́льнымі | |
гукаўзнаўля́льным | гукаўзнаўля́льнай | гукаўзнаўля́льным | гукаўзнаўля́льных |
Крыніцы: