гукасінтэза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гукасінтэза́тар | гукасінтэза́тары | |
| гукасінтэза́тара | гукасінтэза́тараў | |
| гукасінтэза́тару | гукасінтэза́тарам | |
| гукасінтэза́тар | гукасінтэза́тары | |
| гукасінтэза́тарам | гукасінтэза́тарамі | |
| гукасінтэза́тары | гукасінтэза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)