гукасінтэза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гукасінтэза́тар | гукасінтэза́тары | |
гукасінтэза́тара | гукасінтэза́тараў | |
гукасінтэза́тару | гукасінтэза́тарам | |
гукасінтэза́тар | гукасінтэза́тары | |
гукасінтэза́тарам | гукасінтэза́тарамі | |
гукасінтэза́тары | гукасінтэза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)