гукаспалучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гукаспалучэ́нне | гукаспалучэ́нні | |
гукаспалучэ́ння | гукаспалучэ́нняў | |
гукаспалучэ́нню | гукаспалучэ́нням | |
гукаспалучэ́нне | гукаспалучэ́нні | |
гукаспалучэ́ннем | гукаспалучэ́ннямі | |
гукаспалучэ́нні | гукаспалучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)