гукаспалучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гукаспалучэ́нне | гукаспалучэ́нні | |
| гукаспалучэ́ння | гукаспалучэ́нняў | |
| гукаспалучэ́нню | гукаспалучэ́нням | |
| гукаспалучэ́нне | гукаспалучэ́нні | |
| гукаспалучэ́ннем | гукаспалучэ́ннямі | |
| гукаспалучэ́нні | гукаспалучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)