Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ушчука́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ушчука́ю ушчука́ем
2-я ас. ушчука́еш ушчука́еце
3-я ас. ушчука́е ушчука́юць
Прошлы час
м. ушчука́ў ушчука́лі
ж. ушчука́ла
н. ушчука́ла
Загадны лад
2-я ас. ушчука́й ушчука́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ушчука́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ушчукну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ушчукне́цца ушчукну́цца
Прошлы час
м. ушчукну́ўся ушчукну́ліся
ж. ушчукну́лася
н. ушчукну́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчукну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

ушчукну́ць

‘супакоiць, суняць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушчукну́ ушчукнё́м
2-я ас. ушчукне́ш ушчукняце́
3-я ас. ушчукне́ ушчукну́ць
Прошлы час
м. ушчукну́ў ушчукну́лі
ж. ушчукну́ла
н. ушчукну́ла
Загадны лад
2-я ас. ушчукні́ ушчукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчукну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ушчу́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ушчу́нак ушчу́нкі
Р. ушчу́нку ушчу́нкаў
Д. ушчу́нку ушчу́нкам
В. ушчу́нак ушчу́нкі
Т. ушчу́нкам ушчу́нкамі
М. ушчу́нку ушчу́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ушчу́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушчу́нены ушчу́неная ушчу́ненае ушчу́неныя
Р. ушчу́ненага ушчу́ненай
ушчу́ненае
ушчу́ненага ушчу́неных
Д. ушчу́ненаму ушчу́ненай ушчу́ненаму ушчу́неным
В. ушчу́нены (неадуш.)
ушчу́ненага (адуш.)
ушчу́неную ушчу́ненае ушчу́неныя (неадуш.)
ушчу́неных (адуш.)
Т. ушчу́неным ушчу́ненай
ушчу́ненаю
ушчу́неным ушчу́ненымі
М. ушчу́неным ушчу́ненай ушчу́неным ушчу́неных

Крыніцы: piskunou2012.

ушчу́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушчу́нены ушчу́неная ушчу́ненае ушчу́неныя
Р. ушчу́ненага ушчу́ненай
ушчу́ненае
ушчу́ненага ушчу́неных
Д. ушчу́ненаму ушчу́ненай ушчу́ненаму ушчу́неным
В. ушчу́нены (неадуш.)
ушчу́ненага (адуш.)
ушчу́неную ушчу́ненае ушчу́неныя (неадуш.)
ушчу́неных (адуш.)
Т. ушчу́неным ушчу́ненай
ушчу́ненаю
ушчу́неным ушчу́ненымі
М. ушчу́неным ушчу́ненай ушчу́неным ушчу́неных

Крыніцы: piskunou2012.

ушчу́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушчу́нюся ушчу́німся
2-я ас. ушчу́нішся ушчу́ніцеся
3-я ас. ушчу́ніцца ушчу́няцца
Прошлы час
м. ушчу́ніўся ушчу́ніліся
ж. ушчу́нілася
н. ушчу́нілася
Загадны лад
2-я ас. ушчу́нься ушчу́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчу́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

ушчу́ніць

‘абразуміць, прывесці да розуму каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушчу́ню ушчу́нім
2-я ас. ушчу́ніш ушчу́ніце
3-я ас. ушчу́ніць ушчу́няць
Прошлы час
м. ушчу́ніў ушчу́нілі
ж. ушчу́ніла
н. ушчу́ніла
Загадны лад
2-я ас. ушчу́нь ушчу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчу́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ушчу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушчу́ну ушчу́нем
2-я ас. ушчу́неш ушчу́неце
3-я ас. ушчу́не ушчу́нуць
Прошлы час
м. ушчу́нуў ушчу́нулі
ж. ушчу́нула
н. ушчу́нула
Загадны лад
2-я ас. ушчу́нь ушчу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчу́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ушчу́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ушчу́ньванне ушчу́ньванні
Р. ушчу́ньвання ушчу́ньванняў
Д. ушчу́ньванню ушчу́ньванням
В. ушчу́ньванне ушчу́ньванні
Т. ушчу́ньваннем ушчу́ньваннямі
М. ушчу́ньванні ушчу́ньваннях

Крыніцы: piskunou2012.