ушчука́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушчука́ю |
ушчука́ем |
2-я ас. |
ушчука́еш |
ушчука́еце |
3-я ас. |
ушчука́е |
ушчука́юць |
Прошлы час |
м. |
ушчука́ў |
ушчука́лі |
ж. |
ушчука́ла |
н. |
ушчука́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушчука́й |
ушчука́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ушчука́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчукну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ушчукне́цца |
ушчукну́цца |
Прошлы час |
м. |
ушчукну́ўся |
ушчукну́ліся |
ж. |
ушчукну́лася |
н. |
ушчукну́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушчукну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчукну́ць
‘супакоiць, суняць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушчукну́ |
ушчукнё́м |
2-я ас. |
ушчукне́ш |
ушчукняце́ |
3-я ас. |
ушчукне́ |
ушчукну́ць |
Прошлы час |
м. |
ушчукну́ў |
ушчукну́лі |
ж. |
ушчукну́ла |
н. |
ушчукну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушчукні́ |
ушчукні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушчукну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчу́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ушчу́нак |
ушчу́нкі |
Р. |
ушчу́нку |
ушчу́нкаў |
Д. |
ушчу́нку |
ушчу́нкам |
В. |
ушчу́нак |
ушчу́нкі |
Т. |
ушчу́нкам |
ушчу́нкамі |
М. |
ушчу́нку |
ушчу́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушчу́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ушчу́нены |
ушчу́неная |
ушчу́ненае |
ушчу́неныя |
Р. |
ушчу́ненага |
ушчу́ненай ушчу́ненае |
ушчу́ненага |
ушчу́неных |
Д. |
ушчу́ненаму |
ушчу́ненай |
ушчу́ненаму |
ушчу́неным |
В. |
ушчу́нены (неадуш.) ушчу́ненага (адуш.) |
ушчу́неную |
ушчу́ненае |
ушчу́неныя (неадуш.) ушчу́неных (адуш.) |
Т. |
ушчу́неным |
ушчу́ненай ушчу́ненаю |
ушчу́неным |
ушчу́ненымі |
М. |
ушчу́неным |
ушчу́ненай |
ушчу́неным |
ушчу́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчу́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушчу́нюся |
ушчу́німся |
2-я ас. |
ушчу́нішся |
ушчу́ніцеся |
3-я ас. |
ушчу́ніцца |
ушчу́няцца |
Прошлы час |
м. |
ушчу́ніўся |
ушчу́ніліся |
ж. |
ушчу́нілася |
н. |
ушчу́нілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушчу́нься |
ушчу́ньцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушчу́ніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчу́ніць
‘абразуміць, прывесці да розуму каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушчу́ню |
ушчу́нім |
2-я ас. |
ушчу́ніш |
ушчу́ніце |
3-я ас. |
ушчу́ніць |
ушчу́няць |
Прошлы час |
м. |
ушчу́ніў |
ушчу́нілі |
ж. |
ушчу́ніла |
н. |
ушчу́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушчу́нь |
ушчу́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушчу́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчу́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ушчу́ну |
ушчу́нем |
2-я ас. |
ушчу́неш |
ушчу́неце |
3-я ас. |
ушчу́не |
ушчу́нуць |
Прошлы час |
м. |
ушчу́нуў |
ушчу́нулі |
ж. |
ушчу́нула |
н. |
ушчу́нула |
Загадны лад |
2-я ас. |
ушчу́нь |
ушчу́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ушчу́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушчу́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ушчу́ньванне |
ушчу́ньванні |
Р. |
ушчу́ньвання |
ушчу́ньванняў |
Д. |
ушчу́ньванню |
ушчу́ньванням |
В. |
ушчу́ньванне |
ушчу́ньванні |
Т. |
ушчу́ньваннем |
ушчу́ньваннямі |
М. |
ушчу́ньванні |
ушчу́ньваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.