Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аклмпртучыэ

ушрубава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ушрубава́нне
Р. ушрубава́ння
Д. ушрубава́нню
В. ушрубава́нне
Т. ушрубава́ннем
М. ушрубава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ушрубава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушрубава́ны ушрубава́ная ушрубава́нае ушрубава́ныя
Р. ушрубава́нага ушрубава́най
ушрубава́нае		 ушрубава́нага ушрубава́ных
Д. ушрубава́наму ушрубава́най ушрубава́наму ушрубава́ным
В. ушрубава́ны (неадуш.)
ушрубава́нага (адуш.)		 ушрубава́ную ушрубава́нае ушрубава́ныя (неадуш.)
ушрубава́ных (адуш.)
Т. ушрубава́ным ушрубава́най
ушрубава́наю		 ушрубава́ным ушрубава́нымі
М. ушрубава́ным ушрубава́най ушрубава́ным ушрубава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ушрубава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушрубава́ны ушрубава́ная ушрубава́нае ушрубава́ныя
Р. ушрубава́нага ушрубава́най
ушрубава́нае		 ушрубава́нага ушрубава́ных
Д. ушрубава́наму ушрубава́най ушрубава́наму ушрубава́ным
В. ушрубава́ны (неадуш.)
ушрубава́нага (адуш.)		 ушрубава́ную ушрубава́нае ушрубава́ныя (неадуш.)
ушрубава́ных (адуш.)
Т. ушрубава́ным ушрубава́най
ушрубава́наю		 ушрубава́ным ушрубава́нымі
М. ушрубава́ным ушрубава́най ушрубава́ным ушрубава́ных

Кароткая форма: ушрубава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ушрубава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ушрубу́ецца ушрубу́юцца
Прошлы час
м. ушрубава́ўся ушрубава́ліся
ж. ушрубава́лася
н. ушрубава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ушрубава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушрубу́ю ушрубу́ем
2-я ас. ушрубу́еш ушрубу́еце
3-я ас. ушрубу́е ушрубу́юць
Прошлы час
м. ушрубава́ў ушрубава́лі
ж. ушрубава́ла
н. ушрубава́ла
Загадны лад
2-я ас. ушрубу́й ушрубу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушрубава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ушрубо́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ушрубо́ўванне
Р. ушрубо́ўвання
Д. ушрубо́ўванню
В. ушрубо́ўванне
Т. ушрубо́ўваннем
М. ушрубо́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ушрубо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ушрубо́ўваецца ушрубо́ўваюцца
Прошлы час
м. ушрубо́ўваўся ушрубо́ўваліся
ж. ушрубо́ўвалася
н. ушрубо́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ушрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ушрубо́ўваю ушрубо́ўваем
2-я ас. ушрубо́ўваеш ушрубо́ўваеце
3-я ас. ушрубо́ўвае ушрубо́ўваюць
Прошлы час
м. ушрубо́ўваў ушрубо́ўвалі
ж. ушрубо́ўвала
н. ушрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. ушрубо́ўвай ушрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ушрубо́ўваючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.