ушрубава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ушрубава́нне
Р. ушрубава́ння
Д. ушрубава́нню
В. ушрубава́нне
Т. ушрубава́ннем
М. ушрубава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)