ушчукну́ць

‘супакоiць, суняць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушчукну́ ушчукнё́м
2-я ас. ушчукне́ш ушчукняце́
3-я ас. ушчукне́ ушчукну́ць
Прошлы час
м. ушчукну́ў ушчукну́лі
ж. ушчукну́ла
н. ушчукну́ла
Загадны лад
2-я ас. ушчукні́ ушчукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчукну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)