ушчу́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ушчу́нены ушчу́неная ушчу́ненае ушчу́неныя
Р. ушчу́ненага ушчу́ненай
ушчу́ненае		 ушчу́ненага ушчу́неных
Д. ушчу́ненаму ушчу́ненай ушчу́ненаму ушчу́неным
В. ушчу́нены (неадуш.)
ушчу́ненага (адуш.)		 ушчу́неную ушчу́ненае ушчу́неныя (неадуш.)
ушчу́неных (адуш.)
Т. ушчу́неным ушчу́ненай
ушчу́ненаю		 ушчу́неным ушчу́ненымі
М. ушчу́неным ушчу́ненай ушчу́неным ушчу́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)