ушчу́ніць

‘абразуміць, прывесці да розуму каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушчу́ню ушчу́нім
2-я ас. ушчу́ніш ушчу́ніце
3-я ас. ушчу́ніць ушчу́няць
Прошлы час
м. ушчу́ніў ушчу́нілі
ж. ушчу́ніла
н. ушчу́ніла
Загадны лад
2-я ас. ушчу́нь ушчу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчу́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)