усёвіду́шчы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усёвіду́шчы |
усёвіду́шчая |
усёвіду́шчае |
усёвіду́шчыя |
Р. |
усёвіду́шчага |
усёвіду́шчай усёвіду́шчае |
усёвіду́шчага |
усёвіду́шчых |
Д. |
усёвіду́шчаму |
усёвіду́шчай |
усёвіду́шчаму |
усёвіду́шчым |
В. |
усёвіду́шчы (неадуш.) усёвіду́шчага (адуш.) |
усёвіду́шчую |
усёвіду́шчае |
усёвіду́шчыя (неадуш.) усёвіду́шчых (адуш.) |
Т. |
усёвіду́шчым |
усёвіду́шчай усёвіду́шчаю |
усёвіду́шчым |
усёвіду́шчымі |
М. |
усёвіду́шчым |
усёвіду́шчай |
усёвіду́шчым |
усёвіду́шчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
усёдазво́лена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усёдазво́лена |
усёдазво́леней |
- |
усёдазво́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
усёдазво́ленасць |
Р. |
усёдазво́ленасці |
Д. |
усёдазво́ленасці |
В. |
усёдазво́ленасць |
Т. |
усёдазво́ленасцю |
М. |
усёдазво́ленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
усёдарава́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усёдарава́льна |
- |
- |