усёдазво́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усёдазво́льны усёдазво́льная усёдазво́льнае усёдазво́льныя
Р. усёдазво́льнага усёдазво́льнай
усёдазво́льнае		 усёдазво́льнага усёдазво́льных
Д. усёдазво́льнаму усёдазво́льнай усёдазво́льнаму усёдазво́льным
В. усёдазво́льны (неадуш.)
усёдазво́льнага (адуш.)		 усёдазво́льную усёдазво́льнае усёдазво́льныя (неадуш.)
усёдазво́льных (адуш.)
Т. усёдазво́льным усёдазво́льнай
усёдазво́льнаю		 усёдазво́льным усёдазво́льнымі
М. усёдазво́льным усёдазво́льнай усёдазво́льным усёдазво́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)