Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

Ту́раў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ту́раў
Р. Ту́рава
Д. Ту́раву
В. Ту́раў
Т. Ту́равам
М. Ту́раве

Крыніцы: krapivabr2012.

ту́раўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́раўскі ту́раўская ту́раўскае ту́раўскія
Р. ту́раўскага ту́раўскай
ту́раўскае		 ту́раўскага ту́раўскіх
Д. ту́раўскаму ту́раўскай ту́раўскаму ту́раўскім
В. ту́раўскі (неадуш.)
ту́раўскага (адуш.)		 ту́раўскую ту́раўскае ту́раўскія (неадуш.)
ту́раўскіх (адуш.)
Т. ту́раўскім ту́раўскай
ту́раўскаю		 ту́раўскім ту́раўскімі
М. ту́раўскім ту́раўскай ту́раўскім ту́раўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Ту́раўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ту́раўшчына
Р. Ту́раўшчыны
Д. Ту́раўшчыне
В. Ту́раўшчыну
Т. Ту́раўшчынай
Ту́раўшчынаю
М. Ту́раўшчыне

тура́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тура́юся тура́емся
2-я ас. тура́ешся тура́ецеся
3-я ас. тура́ецца тура́юцца
Прошлы час
м. тура́ўся тура́ліся
ж. тура́лася
н. тура́лася
Загадны лад
2-я ас. тура́йся тура́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час тура́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

тура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тура́ю тура́ем
2-я ас. тура́еш тура́еце
3-я ас. тура́е тура́юць
Прошлы час
м. тура́ў тура́лі
ж. тура́ла
н. тура́ла
Загадны лад
2-я ас. тура́й тура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

тура́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тура́ч турачы́
Р. турача́ турачо́ў
Д. турачу́ турача́м
В. турача́ турачо́ў
Т. турачо́м турача́мі
М. турачы́ турача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбаагрэга́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбаагрэга́т турбаагрэга́ты
Р. турбаагрэга́та турбаагрэга́таў
Д. турбаагрэга́ту турбаагрэга́там
В. турбаагрэга́т турбаагрэга́ты
Т. турбаагрэга́там турбаагрэга́тамі
М. турбаагрэга́це турбаагрэга́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

турбабудава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. турбабудава́нне
Р. турбабудава́ння
Д. турбабудава́нню
В. турбабудава́нне
Т. турбабудава́ннем
М. турбабудава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

турбабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. турбабудаўні́к турбабудаўнікі́
Р. турбабудаўніка́ турбабудаўніко́ў
Д. турбабудаўніку́ турбабудаўніка́м
В. турбабудаўніка́ турбабудаўніко́ў
Т. турбабудаўніко́м турбабудаўніка́мі
М. турбабудаўніку́ турбабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

турбабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турбабудаўні́чы турбабудаўні́чая турбабудаўні́чае турбабудаўні́чыя
Р. турбабудаўні́чага турбабудаўні́чай
турбабудаўні́чае		 турбабудаўні́чага турбабудаўні́чых
Д. турбабудаўні́чаму турбабудаўні́чай турбабудаўні́чаму турбабудаўні́чым
В. турбабудаўні́чы (неадуш.)
турбабудаўні́чага (адуш.)		 турбабудаўні́чую турбабудаўні́чае турбабудаўні́чыя (неадуш.)
турбабудаўні́чых (адуш.)
Т. турбабудаўні́чым турбабудаўні́чай
турбабудаўні́чаю		 турбабудаўні́чым турбабудаўні́чымі
М. турбабудаўні́чым турбабудаўні́чай турбабудаўні́чым турбабудаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.