кукару́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| кукару́чаны | кукару́чаная | кукару́чанае | кукару́чаныя | |
| кукару́чанага | кукару́чанай кукару́чанае |
кукару́чанага | кукару́чаных | |
| кукару́чанаму | кукару́чанай | кукару́чанаму | кукару́чаным | |
| кукару́чаны ( кукару́чанага ( |
кукару́чаную | кукару́чанае | кукару́чаныя ( кукару́чаных ( |
|
| кукару́чаным | кукару́чанай кукару́чанаю |
кукару́чаным | кукару́чанымі | |
| кукару́чаным | кукару́чанай | кукару́чаным | кукару́чаных | |
Крыніцы:
кукару́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кукару́чуся | кукару́чымся | |
| кукару́чышся | кукару́чыцеся | |
| кукару́чыцца | кукару́чацца | |
| Прошлы час | ||
| кукару́чыўся | кукару́чыліся | |
| кукару́чылася | ||
| кукару́чылася | ||
| Загадны лад | ||
| кукару́чся | кукару́чцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кукару́чачыся | ||
Крыніцы:
кукару́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кукару́чу | кукару́чым | |
| кукару́чыш | кукару́чыце | |
| кукару́чыць | кукару́чаць | |
| Прошлы час | ||
| кукару́чыў | кукару́чылі | |
| кукару́чыла | ||
| кукару́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| кукару́ч | кукару́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кукару́чачы | ||
Крыніцы:
кукарэ́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кукарэ́канне | |
| кукарэ́кання | |
| кукарэ́канню | |
| кукарэ́канне | |
| кукарэ́каннем | |
| кукарэ́канні |
Крыніцы:
кукарэ́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кукарэ́каю | кукарэ́каем | |
| кукарэ́каеш | кукарэ́каеце | |
| кукарэ́кае | кукарэ́каюць | |
| Прошлы час | ||
| кукарэ́каў | кукарэ́калі | |
| кукарэ́кала | ||
| кукарэ́кала | ||
| Загадны лад | ||
| кукарэ́кай | кукарэ́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кукарэ́каючы | ||
Крыніцы:
кукарэ́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| кукарэ́кну | кукарэ́кнем | |
| кукарэ́кнеш | кукарэ́кнеце | |
| кукарэ́кне | кукарэ́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| кукарэ́кнуў | кукарэ́кнулі | |
| кукарэ́кнула | ||
| кукарэ́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| кукарэ́кні | кукарэ́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кукарэ́кнуўшы | ||
Крыніцы:
кукарэ́ку
выклічнік
Крыніцы:
кукарэ́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| кукарэ́чыцца | кукарэ́чацца | |
| Прошлы час | ||
| кукарэ́чыўся | кукарэ́чыліся | |
| кукарэ́чылася | ||
| кукарэ́чылася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| кукарэ́чачыся | ||
Крыніцы:
кукарэ́чыць
‘карабаціць - рабіць што-небудзь карабатым, скрыўляць, выгінаць; выклікаць у каго-небудзь агіду, непрыемнае пачуццё’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кукарэ́чу | кукарэ́чым | |
| кукарэ́чыш | кукарэ́чыце | |
| кукарэ́чыць | кукарэ́чаць | |
| Прошлы час | ||
| кукарэ́чыў | кукарэ́чылі | |
| кукарэ́чыла | ||
| кукарэ́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| кукарэ́ч | кукарэ́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кукарэ́чачы | ||
Крыніцы:
кука́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кука́ўка | кука́ўкі | |
| кука́ўкі | кука́вак | |
| кука́ўцы | кука́ўкам | |
| кука́ўку | кука́вак | |
| кука́ўкай кука́ўкаю |
кука́ўкамі | |
| кука́ўцы | кука́ўках |
Крыніцы: