кукару́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукару́чуся кукару́чымся
2-я ас. кукару́чышся кукару́чыцеся
3-я ас. кукару́чыцца кукару́чацца
Прошлы час
м. кукару́чыўся кукару́чыліся
ж. кукару́чылася
н. кукару́чылася
Загадны лад
2-я ас. кукару́чся кукару́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукару́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)