кукарэ́чыць
‘карабаціць - рабіць што-небудзь карабатым, скрыўляць, выгінаць; выклікаць у каго-небудзь агіду, непрыемнае пачуццё’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кукарэ́чу | кукарэ́чым | |
| кукарэ́чыш | кукарэ́чыце | |
| кукарэ́чыць | кукарэ́чаць | |
| Прошлы час | ||
| кукарэ́чыў | кукарэ́чылі | |
| кукарэ́чыла | ||
| кукарэ́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| кукарэ́ч | кукарэ́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кукарэ́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)