Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

каза́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каза́н казаны́
Р. казана́ казано́ў
Д. казану́ казана́м
В. каза́н казаны́
Т. казано́м казана́мі
М. казане́ казана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Каза́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каза́нава
Р. Каза́нава
Д. Каза́наву
В. Каза́нава
Т. Каза́навам
М. Каза́наве

Каза́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Каза́наўка
Р. Каза́наўкі
Д. Каза́наўцы
В. Каза́наўку
Т. Каза́наўкай
Каза́наўкаю
М. Каза́наўцы

каза́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каза́нка каза́нкі
Р. каза́нкі каза́нак
Д. каза́нцы каза́нкам
В. каза́нку каза́нак
Т. каза́нкай
каза́нкаю		 каза́нкамі
М. каза́нцы каза́нках

Крыніцы: piskunou2012.

каза́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каза́нка каза́нкі
Р. каза́нкі каза́нак
Д. каза́нцы каза́нкам
В. каза́нку каза́нкі
Т. каза́нкай
каза́нкаю		 каза́нкамі
М. каза́нцы каза́нках

Крыніцы: piskunou2012.

казанлы́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. казанлы́кскі казанлы́кская казанлы́кскае казанлы́кскія
Р. казанлы́кскага казанлы́кскай
казанлы́кскае		 казанлы́кскага казанлы́кскіх
Д. казанлы́кскаму казанлы́кскай казанлы́кскаму казанлы́кскім
В. казанлы́кскі (неадуш.)
казанлы́кскага (адуш.)		 казанлы́кскую казанлы́кскае казанлы́кскія (неадуш.)
казанлы́кскіх (адуш.)
Т. казанлы́кскім казанлы́кскай
казанлы́кскаю		 казанлы́кскім казанлы́кскімі
М. казанлы́кскім казанлы́кскай казанлы́кскім казанлы́кскіх

Крыніцы: piskunou2012.

каза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каза́нне каза́нні
Р. каза́ння каза́нняў
Д. каза́нню каза́нням
В. каза́нне каза́нні
Т. каза́ннем каза́ннямі
М. каза́нні каза́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каза́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каза́ннік каза́ннікі
Р. каза́нніка каза́ннікаў
Д. каза́нніку каза́ннікам
В. каза́нніка каза́ннікаў
Т. каза́ннікам каза́ннікамі
М. каза́нніку каза́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

каза́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каза́нніца каза́нніцы
Р. каза́нніцы каза́нніц
Д. каза́нніцы каза́нніцам
В. каза́нніцу каза́нніц
Т. каза́нніцай
каза́нніцаю		 каза́нніцамі
М. каза́нніцы каза́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

каза́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каза́нны каза́нная каза́ннае каза́нныя
Р. каза́ннага каза́ннай
каза́ннае		 каза́ннага каза́нных
Д. каза́ннаму каза́ннай каза́ннаму каза́нным
В. каза́нны
каза́ннага		 каза́нную каза́ннае каза́нныя
каза́нных
Т. каза́нным каза́ннай
каза́ннаю		 каза́нным каза́ннымі
М. каза́нным каза́ннай каза́нным каза́нных

Крыніцы: tsblm1996.