каза́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каза́ннік каза́ннікі
Р. каза́нніка каза́ннікаў
Д. каза́нніку каза́ннікам
В. каза́нніка каза́ннікаў
Т. каза́ннікам каза́ннікамі
М. каза́нніку каза́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)