каза́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каза́нніца каза́нніцы
Р. каза́нніцы каза́нніц
Д. каза́нніцы каза́нніцам
В. каза́нніцу каза́нніц
Т. каза́нніцай
каза́нніцаю		 каза́нніцамі
М. каза́нніцы каза́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)