заеката́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заекачу́ |
заяко́чам |
2-я ас. |
заяко́чаш |
заяко́чаце |
3-я ас. |
заяко́ча |
заяко́чуць |
Прошлы час |
м. |
заеката́ў |
заеката́лі |
ж. |
заеката́ла |
н. |
заеката́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заеката́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зае́ленцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Зае́ленцы |
Р. |
Зае́ленцаў |
Д. |
Зае́ленцам |
В. |
Зае́ленцы |
Т. |
Зае́ленцамі |
М. |
Зае́ленцах |
Зае́ліца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зае́ліца |
Р. |
Зае́ліцы |
Д. |
Зае́ліцы |
В. |
Зае́ліцу |
Т. |
Зае́ліцай Зае́ліцаю |
М. |
Зае́ліцы |
Зае́льнае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Зае́льнае |
Р. |
Зае́льнага |
Д. |
Зае́льнаму |
В. |
Зае́льнае |
Т. |
Зае́льным |
М. |
Зае́льным |
Зае́льнік
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зае́льнік |
Р. |
Зае́льніка |
Д. |
Зае́льніку |
В. |
Зае́льнік |
Т. |
Зае́льнікам |
М. |
Зае́льніку |
Зае́льнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Зае́льнікі |
Р. |
Зае́льнікаў |
Д. |
Зае́льнікам |
В. |
Зае́льнікі |
Т. |
Зае́льнікамі |
М. |
Зае́льніках |
Зае́льня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зае́льня |
Р. |
Зае́льні |
Д. |
Зае́льні |
В. |
Зае́льню |
Т. |
Зае́льняй Зае́льняю |
М. |
Зае́льні |
За́енкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
За́енкі |
Р. |
За́енак За́енкаў |
Д. |
За́енкам |
В. |
За́енкі |
Т. |
За́енкамі |
М. |
За́енках |
зае́нчыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зае́нчу |
зае́нчым |
2-я ас. |
зае́нчыш |
зае́нчыце |
3-я ас. |
зае́нчыць |
зае́нчаць |
Прошлы час |
м. |
зае́нчыў |
зае́нчылі |
ж. |
зае́нчыла |
н. |
зае́нчыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зае́нчыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зае́ссе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зае́ссе |
Р. |
Зае́сся |
Д. |
Зае́ссю |
В. |
Зае́ссе |
Т. |
Зае́ссем |
М. |
Зае́ссі |