зае́нчыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
зае́нчу | зае́нчым | |
зае́нчыш | зае́нчыце | |
зае́нчыць | зае́нчаць | |
Прошлы час | ||
зае́нчыў | зае́нчылі | |
зае́нчыла | ||
зае́нчыла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
зае́нчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)