Заазе́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Заазе́р’е | |
Заазе́р’я | |
Заазе́р’ю | |
Заазе́р’е | |
Заазе́р’ем | |
Заазе́р’і |
Заазе́р’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Заазе́р’е | |
Заазе́р’я | |
Заазе́р’ю | |
Заазе́р’е | |
Заазе́р’ем | |
Заазе́р’і |
Заазе́рцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Заазе́рцы | |
Заазе́рцаў | |
Заазе́рцам | |
Заазе́рцы | |
Заазе́рцамі | |
Заазе́рцах |
Заазе́ршчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Заазе́ршчына | |
Заазе́ршчыны | |
Заазе́ршчыне | |
Заазе́ршчыну | |
Заазе́ршчынай Заазе́ршчынаю |
|
Заазе́ршчыне |
заазё́ранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
заазё́ранасць | |
заазё́ранасці | |
заазё́ранасці | |
заазё́ранасць | |
заазё́ранасцю | |
заазё́ранасці |
Крыніцы:
Заазё́рная
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Заазё́рная | |
Заазё́рнай | |
Заазё́рнай | |
Заазё́рную | |
Заазё́рнай Заазё́рнаю |
|
Заазё́рнай |
заазё́рны
прыметнік, адносны
заазё́рны | заазё́рная | заазё́рнае | заазё́рныя | |
заазё́рнага | заазё́рнай заазё́рнае |
заазё́рнага | заазё́рных | |
заазё́рнаму | заазё́рнай | заазё́рнаму | заазё́рным | |
заазё́рны ( заазё́рнага ( |
заазё́рную | заазё́рнае | заазё́рныя ( заазё́рных ( |
|
заазё́рным | заазё́рнай заазё́рнаю |
заазё́рным | заазё́рнымі | |
заазё́рным | заазё́рнай | заазё́рным | заазё́рных |
Крыніцы:
заакія́нскі
прыметнік, адносны
заакія́нскі | заакія́нская | заакія́нскае | заакія́нскія | |
заакія́нскага | заакія́нскай заакія́нскае |
заакія́нскага | заакія́нскіх | |
заакія́нскаму | заакія́нскай | заакія́нскаму | заакія́нскім | |
заакія́нскі ( заакія́нскага ( |
заакія́нскую | заакія́нскае | заакія́нскія ( заакія́нскіх ( |
|
заакія́нскім | заакія́нскай заакія́нскаю |
заакія́нскім | заакія́нскімі | |
заакія́нскім | заакія́нскай | заакія́нскім | заакія́нскіх |
Крыніцы:
заако́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
заако́нне | |
заако́ння | |
заако́нню | |
заако́нне | |
заако́ннем | |
заако́нні |
Крыніцы:
заако́нны
прыметнік, адносны
заако́нны | заако́нная | заако́ннае | заако́нныя | |
заако́ннага | заако́ннай заако́ннае |
заако́ннага | заако́нных | |
заако́ннаму | заако́ннай | заако́ннаму | заако́нным | |
заако́нны ( заако́ннага ( |
заако́нную | заако́ннае | заако́нныя ( заако́нных ( |
|
заако́нным | заако́ннай заако́ннаю |
заако́нным | заако́ннымі | |
заако́нным | заако́ннай | заако́нным | заако́нных |
Крыніцы:
заактава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
заактава́ны | заактава́ная | заактава́нае | заактава́ныя | |
заактава́нага | заактава́най заактава́нае |
заактава́нага | заактава́ных | |
заактава́наму | заактава́най | заактава́наму | заактава́ным | |
заактава́ны ( заактава́нага ( |
заактава́ную | заактава́нае | заактава́ныя ( заактава́ных ( |
|
заактава́ным | заактава́най заактава́наю |
заактава́ным | заактава́нымі | |
заактава́ным | заактава́най | заактава́ным | заактава́ных |
Крыніцы: