заако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заако́нны заако́нная заако́ннае заако́нныя
Р. заако́ннага заако́ннай
заако́ннае
заако́ннага заако́нных
Д. заако́ннаму заако́ннай заако́ннаму заако́нным
В. заако́нны (неадуш.)
заако́ннага (адуш.)
заако́нную заако́ннае заако́нныя (неадуш.)
заако́нных (адуш.)
Т. заако́нным заако́ннай
заако́ннаю
заако́нным заако́ннымі
М. заако́нным заако́ннай заако́нным заако́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)