Духаўля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Духаўля́ны |
Р. |
Духаўля́н Духаўля́наў |
Д. |
Духаўля́нам |
В. |
Духаўля́ны |
Т. |
Духаўля́намі |
М. |
Духаўля́нах |
духі́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
духі́ |
Р. |
духо́ў |
Д. |
духа́м |
В. |
духі́ |
Т. |
духа́мі |
М. |
духа́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
духме́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
духме́нь |
Р. |
духме́ні |
Д. |
духме́ні |
В. |
духме́нь |
Т. |
духме́нню |
М. |
духме́ні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
духмя́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
духмя́на |
духмя́ней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
духмя́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
духмя́насць |
Р. |
духмя́насці |
Д. |
духмя́насці |
В. |
духмя́насць |
Т. |
духмя́насцю |
М. |
духмя́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.