Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дурашлё́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дурашлё́п дурашлё́пы
Р. дурашлё́па дурашлё́паў
Д. дурашлё́пу дурашлё́пам
В. дурашлё́па дурашлё́паў
Т. дурашлё́пам дурашлё́памі
М. дурашлё́пе дурашлё́пах

Крыніцы: piskunou2012.

дурба́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дурба́р дурба́ры
Р. дурба́ра дурба́раў
Д. дурба́ру дурба́рам
В. дурба́р дурба́ры
Т. дурба́рам дурба́рамі
М. дурба́ры дурба́рах

Крыніцы: piskunou2012.

дуркава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дуркава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

дуркава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуркава́ты дуркава́тая дуркава́тае дуркава́тыя
Р. дуркава́тага дуркава́тай
дуркава́тае
дуркава́тага дуркава́тых
Д. дуркава́таму дуркава́тай дуркава́таму дуркава́тым
В. дуркава́ты (неадуш.)
дуркава́тага (адуш.)
дуркава́тую дуркава́тае дуркава́тыя (неадуш.)
дуркава́тых (адуш.)
Т. дуркава́тым дуркава́тай
дуркава́таю
дуркава́тым дуркава́тымі
М. дуркава́тым дуркава́тай дуркава́тым дуркава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

дурлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дурлі́вы дурлі́вая дурлі́вае дурлі́выя
Р. дурлі́вага дурлі́вай
дурлі́вае
дурлі́вага дурлі́вых
Д. дурлі́ваму дурлі́вай дурлі́ваму дурлі́вым
В. дурлі́вы (неадуш.)
дурлі́вага (адуш.)
дурлі́вую дурлі́вае дурлі́выя (неадуш.)
дурлі́вых (адуш.)
Т. дурлі́вым дурлі́вай
дурлі́ваю
дурлі́вым дурлі́вымі
М. дурлі́вым дурлі́вай дурлі́вым дурлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

дурма́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дурма́н
Р. дурма́ну
Д. дурма́ну
В. дурма́н
Т. дурма́нам
М. дурма́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурма́ніцца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дурма́ніцца дурма́няцца
Прошлы час
м. дурма́ніўся дурма́ніліся
ж. дурма́нілася
н. дурма́нілася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурма́ніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дурма́ню дурма́нім
2-я ас. дурма́ніш дурма́ніце
3-я ас. дурма́ніць дурма́няць
Прошлы час
м. дурма́ніў дурма́нілі
ж. дурма́ніла
н. дурма́ніла
Загадны лад
2-я ас. дурма́нь дурма́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дурма́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурманліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дурманліва дурманлівей -

дурма́нлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дурма́нлівасць
Р. дурма́нлівасці
Д. дурма́нлівасці
В. дурма́нлівасць
Т. дурма́нлівасцю
М. дурма́нлівасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.