Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ад’е́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ад’е́ду ад’е́дзем
2-я ас. ад’е́дзеш ад’е́дзеце
3-я ас. ад’е́дзе ад’е́дуць
Прошлы час
м. ад’е́хаў ад’е́халі
ж. ад’е́хала
н. ад’е́хала
Загадны лад
2-я ас. ад’е́дзь ад’е́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час ад’е́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ад’і́ншыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ад’і́ншуся ад’і́ншымся
2-я ас. ад’і́ншышся ад’і́ншыцеся
3-я ас. ад’і́ншыцца ад’і́ншацца
Прошлы час
м. ад’і́ншыўся ад’і́ншыліся
ж. ад’і́ншылася
н. ад’і́ншылася
Загадны лад
2-я ас. ад’і́ншыся ад’і́ншыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ад’і́ншыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

ад’і́ншыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ад’і́ншу ад’і́ншым
2-я ас. ад’і́ншыш ад’і́ншыце
3-я ас. ад’і́ншыць ад’і́ншаць
Прошлы час
м. ад’і́ншыў ад’і́ншылі
ж. ад’і́ншыла
н. ад’і́ншыла
Загадны лад
2-я ас. ад’і́ншы ад’і́ншыце
Дзеепрыслоўе
прош. час ад’і́ншыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ад’ю́нкт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ад’ю́нкт ад’ю́нкты
Р. ад’ю́нкта ад’ю́нктаў
Д. ад’ю́нкту ад’ю́нктам
В. ад’ю́нкта ад’ю́нктаў
Т. ад’ю́нктам ад’ю́нктамі
М. ад’ю́нкце ад’ю́нктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ад’юнкту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ад’юнкту́ра
Р. ад’юнкту́ры
Д. ад’юнкту́ры
В. ад’юнкту́ру
Т. ад’юнкту́рай
ад’юнкту́раю
М. ад’юнкту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ад’ю́нкцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ад’ю́нкцкі ад’ю́нкцкая ад’ю́нкцкае ад’ю́нкцкія
Р. ад’ю́нкцкага ад’ю́нкцкай
ад’ю́нкцкае
ад’ю́нкцкага ад’ю́нкцкіх
Д. ад’ю́нкцкаму ад’ю́нкцкай ад’ю́нкцкаму ад’ю́нкцкім
В. ад’ю́нкцкі (неадуш.)
ад’ю́нкцкага (адуш.)
ад’ю́нкцкую ад’ю́нкцкае ад’ю́нкцкія (неадуш.)
ад’ю́нкцкіх (адуш.)
Т. ад’ю́нкцкім ад’ю́нкцкай
ад’ю́нкцкаю
ад’ю́нкцкім ад’ю́нкцкімі
М. ад’ю́нкцкім ад’ю́нкцкай ад’ю́нкцкім ад’ю́нкцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ад’ю́нкцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ад’ю́нкцтва
Р. ад’ю́нкцтва
Д. ад’ю́нкцтву
В. ад’ю́нкцтва
Т. ад’ю́нкцтвам
М. ад’ю́нкцтве

Крыніцы: piskunou2012.

ад’юта́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ад’юта́нт ад’юта́нты
Р. ад’юта́нта ад’юта́нтаў
Д. ад’юта́нту ад’юта́нтам
В. ад’юта́нта ад’юта́нтаў
Т. ад’юта́нтам ад’юта́нтамі
М. ад’юта́нце ад’юта́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ад’юта́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ад’юта́нцкі ад’юта́нцкая ад’юта́нцкае ад’юта́нцкія
Р. ад’юта́нцкага ад’юта́нцкай
ад’юта́нцкае
ад’юта́нцкага ад’юта́нцкіх
Д. ад’юта́нцкаму ад’юта́нцкай ад’юта́нцкаму ад’юта́нцкім
В. ад’юта́нцкі (неадуш.)
ад’юта́нцкага (адуш.)
ад’юта́нцкую ад’юта́нцкае ад’юта́нцкія (неадуш.)
ад’юта́нцкіх (адуш.)
Т. ад’юта́нцкім ад’юта́нцкай
ад’юта́нцкаю
ад’юта́нцкім ад’юта́нцкімі
М. ад’юта́нцкім ад’юта́нцкай ад’юта́нцкім ад’юта́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ад’юта́нцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ад’юта́нцтва
Р. ад’юта́нцтва
Д. ад’юта́нцтву
В. ад’юта́нцтва
Т. ад’юта́нцтвам
М. ад’юта́нцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.