ад’юта́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ад’юта́нт ад’юта́нты
Р. ад’юта́нта ад’юта́нтаў
Д. ад’юта́нту ад’юта́нтам
В. ад’юта́нта ад’юта́нтаў
Т. ад’юта́нтам ад’юта́нтамі
М. ад’юта́нце ад’юта́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)