ад’юнкту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ад’юнкту́ра | |
ад’юнкту́ры | |
ад’юнкту́ры | |
ад’юнкту́ру | |
ад’юнкту́рай ад’юнкту́раю |
|
ад’юнкту́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)