ад’ю́нкт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ад’ю́нкт ад’ю́нкты
Р. ад’ю́нкта ад’ю́нктаў
Д. ад’ю́нкту ад’ю́нктам
В. ад’ю́нкта ад’ю́нктаў
Т. ад’ю́нктам ад’ю́нктамі
М. ад’ю́нкце ад’ю́нктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)