Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

тупата́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тупачу́ тупо́чам
2-я ас. тупо́чаш тупо́чаце
3-я ас. тупо́ча тупо́чуць
Прошлы час
м. тупата́ў тупата́лі
ж. тупата́ла
н. тупата́ла
Загадны лад
2-я ас. тупачы́ тупачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час тупо́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тупаткі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тупаткі́ тупатка́я тупатко́е тупаткі́я
Р. тупатко́га тупатко́й
тупатко́е		 тупатко́га тупаткі́х
Д. тупатко́му тупатко́й тупатко́му тупаткі́м
В. тупаткі́ (неадуш.)
тупатко́га (адуш.)		 тупатку́ю тупатко́е тупаткі́я (неадуш.)
тупаткі́х (адуш.)
Т. тупаткі́м тупатко́й
тупатко́ю		 тупаткі́м тупаткі́мі
М. тупаткі́м тупатко́й тупаткі́м тупаткі́х

Крыніцы: piskunou2012.

тупатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тупатлі́вы тупатлі́вая тупатлі́вае тупатлі́выя
Р. тупатлі́вага тупатлі́вай
тупатлі́вае		 тупатлі́вага тупатлі́вых
Д. тупатлі́ваму тупатлі́вай тупатлі́ваму тупатлі́вым
В. тупатлі́вы (неадуш.)
тупатлі́вага (адуш.)		 тупатлі́вую тупатлі́вае тупатлі́выя (неадуш.)
тупатлі́вых (адуш.)
Т. тупатлі́вым тупатлі́вай
тупатлі́ваю		 тупатлі́вым тупатлі́вымі
М. тупатлі́вым тупатлі́вай тупатлі́вым тупатлі́вых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

тупатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тупатня́
Р. тупатні́
Д. тупатні́
В. тупатню́
Т. тупатнёй
тупатнёю
М. тупатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тупаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тупаце́нне
Р. тупаце́ння
Д. тупаце́нню
В. тупаце́нне
Т. тупаце́ннем
М. тупаце́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тупаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тупачу́ тупаці́м
2-я ас. тупаці́ш тупаціце́
3-я ас. тупаці́ць тупаця́ць
Прошлы час
м. тупаце́ў тупаце́лі
ж. тупаце́ла
н. тупаце́ла
Загадны лад
2-я ас. тупаці́ тупаці́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́паць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́паю ту́паем
2-я ас. ту́паеш ту́паеце
3-я ас. ту́пае ту́паюць
Прошлы час
м. ту́паў ту́палі
ж. ту́пала
н. ту́пала
Загадны лад
2-я ас. ту́пай ту́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́паючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тупа́я

‘млекакормячае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тупа́я тупа́і
Р. тупа́і тупа́й
Д. тупа́і тупа́ям
В. тупа́ю тупа́й
Т. тупа́яй
тупа́яю		 тупа́ямі
М. тупа́і тупа́ях

Крыніцы: piskunou2012.

тупе́й

‘чуб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тупе́й тупе́і
Р. тупе́я тупе́яў
Д. тупе́ю тупе́ям
В. тупе́й тупе́і
Т. тупе́ем тупе́ямі
М. тупе́і тупе́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

тупе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тупе́йны тупе́йная тупе́йнае тупе́йныя
Р. тупе́йнага тупе́йнай
тупе́йнае		 тупе́йнага тупе́йных
Д. тупе́йнаму тупе́йнай тупе́йнаму тупе́йным
В. тупе́йны (неадуш.)
тупе́йнага (адуш.)		 тупе́йную тупе́йнае тупе́йныя (неадуш.)
тупе́йных (адуш.)
Т. тупе́йным тупе́йнай
тупе́йнаю		 тупе́йным тупе́йнымі
М. тупе́йным тупе́йнай тупе́йным тупе́йных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.