тупата́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тупачу́ тупо́чам
2-я ас. тупо́чаш тупо́чаце
3-я ас. тупо́ча тупо́чуць
Прошлы час
м. тупата́ў тупата́лі
ж. тупата́ла
н. тупата́ла
Загадны лад
2-я ас. тупачы́ тупачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час тупо́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)