тупаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тупачу́ тупаці́м
2-я ас. тупаці́ш тупаціце́
3-я ас. тупаці́ць тупаця́ць
Прошлы час
м. тупаце́ў тупаце́лі
ж. тупаце́ла
н. тупаце́ла
Загадны лад
2-я ас. тупаці́ тупаці́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)