тупе́й

‘чуб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тупе́й тупе́і
Р. тупе́я тупе́яў
Д. тупе́ю тупе́ям
В. тупе́й тупе́і
Т. тупе́ем тупе́ямі
М. тупе́і тупе́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)