Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суверэ́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
суверэ́нна суверэ́нней -

суверэ́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. суверэ́ннасць
Р. суверэ́ннасці
Д. суверэ́ннасці
В. суверэ́ннасць
Т. суверэ́ннасцю
М. суверэ́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суверэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суверэ́нны суверэ́нная суверэ́ннае суверэ́нныя
Р. суверэ́ннага суверэ́ннай
суверэ́ннае		 суверэ́ннага суверэ́нных
Д. суверэ́ннаму суверэ́ннай суверэ́ннаму суверэ́нным
В. суверэ́нны (неадуш.)
суверэ́ннага (адуш.)		 суверэ́нную суверэ́ннае суверэ́нныя (неадуш.)
суверэ́нных (адуш.)
Т. суверэ́нным суверэ́ннай
суверэ́ннаю		 суверэ́нным суверэ́ннымі
М. суверэ́нным суверэ́ннай суверэ́нным суверэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Суві́ды

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Суві́ды
Р. Суві́д
Суві́даў
Д. Суві́дам
В. Суві́ды
Т. Суві́дамі
М. Суві́дах

суві́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суві́йскі суві́йская суві́йскае суві́йскія
Р. суві́йскага суві́йскай
суві́йскае		 суві́йскага суві́йскіх
Д. суві́йскаму суві́йскай суві́йскаму суві́йскім
В. суві́йскі (неадуш.)
суві́йскага (адуш.)		 суві́йскую суві́йскае суві́йскія (неадуш.)
суві́йскіх (адуш.)
Т. суві́йскім суві́йскай
суві́йскаю		 суві́йскім суві́йскімі
М. суві́йскім суві́йскай суві́йскім суві́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

сувінава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сувінава́тасць
Р. сувінава́тасці
Д. сувінава́тасці
В. сувінава́тасць
Т. сувінава́тасцю
М. сувінава́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувінава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувінава́ты сувінава́тая сувінава́тае сувінава́тыя
Р. сувінава́тага сувінава́тай
сувінава́тае		 сувінава́тага сувінава́тых
Д. сувінава́таму сувінава́тай сувінава́таму сувінава́тым
В. сувінава́ты (неадуш.)
сувінава́тага (адуш.)		 сувінава́тую сувінава́тае сувінава́тыя (неадуш.)
сувінава́тых (адуш.)
Т. сувінава́тым сувінава́тай
сувінава́таю		 сувінава́тым сувінава́тымі
М. сувінава́тым сувінава́тай сувінава́тым сувінава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувіно́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувіно́ўнік сувіно́ўнікі
Р. сувіно́ўніка сувіно́ўнікаў
Д. сувіно́ўніку сувіно́ўнікам
В. сувіно́ўніка сувіно́ўнікаў
Т. сувіно́ўнікам сувіно́ўнікамі
М. сувіно́ўніку сувіно́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувіно́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сувіно́ўніца сувіно́ўніцы
Р. сувіно́ўніцы сувіно́ўніц
Д. сувіно́ўніцы сувіно́ўніцам
В. сувіно́ўніцу сувіно́ўніц
Т. сувіно́ўніцай
сувіно́ўніцаю		 сувіно́ўніцамі
М. сувіно́ўніцы сувіно́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сувіра́юся сувіра́емся
2-я ас. сувіра́ешся сувіра́ецеся
3-я ас. сувіра́ецца сувіра́юцца
Прошлы час
м. сувіра́ўся сувіра́ліся
ж. сувіра́лася
н. сувіра́лася
Загадны лад
2-я ас. сувіра́йся сувіра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сувіра́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.