сувіно́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сувіно́ўнік | сувіно́ўнікі | |
| сувіно́ўніка | сувіно́ўнікаў | |
| сувіно́ўніку | сувіно́ўнікам | |
| сувіно́ўніка | сувіно́ўнікаў | |
| сувіно́ўнікам | сувіно́ўнікамі | |
| сувіно́ўніку | сувіно́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)