суверэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суверэ́нны суверэ́нная суверэ́ннае суверэ́нныя
Р. суверэ́ннага суверэ́ннай
суверэ́ннае
суверэ́ннага суверэ́нных
Д. суверэ́ннаму суверэ́ннай суверэ́ннаму суверэ́нным
В. суверэ́нны (неадуш.)
суверэ́ннага (адуш.)
суверэ́нную суверэ́ннае суверэ́нныя (неадуш.)
суверэ́нных (адуш.)
Т. суверэ́нным суверэ́ннай
суверэ́ннаю
суверэ́нным суверэ́ннымі
М. суверэ́нным суверэ́ннай суверэ́нным суверэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)