сувінава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувінава́ты сувінава́тая сувінава́тае сувінава́тыя
Р. сувінава́тага сувінава́тай
сувінава́тае		 сувінава́тага сувінава́тых
Д. сувінава́таму сувінава́тай сувінава́таму сувінава́тым
В. сувінава́ты (неадуш.)
сувінава́тага (адуш.)		 сувінава́тую сувінава́тае сувінава́тыя (неадуш.)
сувінава́тых (адуш.)
Т. сувінава́тым сувінава́тай
сувінава́таю		 сувінава́тым сувінава́тымі
М. сувінава́тым сувінава́тай сувінава́тым сувінава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)