затрыво́жыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затрыво́жу |
затрыво́жым |
2-я ас. |
затрыво́жыш |
затрыво́жыце |
3-я ас. |
затрыво́жыць |
затрыво́жаць |
Прошлы час |
м. |
затрыво́жыў |
затрыво́жылі |
ж. |
затрыво́жыла |
н. |
затрыво́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затрыво́ж |
затрыво́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затрыво́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затры́зніць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затры́зню |
затры́знім |
2-я ас. |
затры́зніш |
затры́зніце |
3-я ас. |
затры́зніць |
затры́зняць |
Прошлы час |
м. |
затры́зніў |
затры́знілі |
ж. |
затры́зніла |
н. |
затры́зніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затры́зні |
затры́зніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затры́зніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затрыма́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
затрыма́льнік |
затрыма́льнікі |
Р. |
затрыма́льніка |
затрыма́льнікаў |
Д. |
затрыма́льніку |
затрыма́льнікам |
В. |
затрыма́льнік |
затрыма́льнікі |
Т. |
затрыма́льнікам |
затрыма́льнікамі |
М. |
затрыма́льніку |
затрыма́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
затрыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
затрыма́нне |
Р. |
затрыма́ння |
Д. |
затрыма́нню |
В. |
затрыма́нне |
Т. |
затрыма́ннем |
М. |
затрыма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затры́маны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затры́маны |
затры́маная |
затры́манае |
затры́маныя |
Р. |
затры́манага |
затры́манай затры́манае |
затры́манага |
затры́маных |
Д. |
затры́манаму |
затры́манай |
затры́манаму |
затры́маным |
В. |
затры́маны (неадуш.) затры́манага (адуш.) |
затры́маную |
затры́манае |
затры́маныя (неадуш.) затры́маных (адуш.) |
Т. |
затры́маным |
затры́манай затры́манаю |
затры́маным |
затры́манымі |
М. |
затры́маным |
затры́манай |
затры́маным |
затры́маных |
Іншыя варыянты:
затрыма́ны.
Крыніцы:
piskunou2012.
затрыма́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затрыма́ны |
затрыма́ная |
затрыма́нае |
затрыма́ныя |
Р. |
затрыма́нага |
затрыма́най затрыма́нае |
затрыма́нага |
затрыма́ных |
Д. |
затрыма́наму |
затрыма́най |
затрыма́наму |
затрыма́ным |
В. |
затрыма́ны (неадуш.) затрыма́нага (адуш.) |
затрыма́ную |
затрыма́нае |
затрыма́ныя (неадуш.) затрыма́ных (адуш.) |
Т. |
затрыма́ным |
затрыма́най затрыма́наю |
затрыма́ным |
затрыма́нымі |
М. |
затрыма́ным |
затрыма́най |
затрыма́ным |
затрыма́ных |
Іншыя варыянты:
затры́маны.
Крыніцы:
piskunou2012.
затры́маны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затры́маны |
затры́маная |
затры́манае |
затры́маныя |
Р. |
затры́манага |
затры́манай затры́манае |
затры́манага |
затры́маных |
Д. |
затры́манаму |
затры́манай |
затры́манаму |
затры́маным |
В. |
затры́маны (неадуш.) затры́манага (адуш.) |
затры́маную |
затры́манае |
затры́маныя (неадуш.) затры́маных (адуш.) |
Т. |
затры́маным |
затры́манай затры́манаю |
затры́маным |
затры́манымі |
М. |
затры́маным |
затры́манай |
затры́маным |
затры́маных |
Кароткая форма: затры́мана.
Іншыя варыянты:
затрыма́ны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
затрыма́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затрыма́ны |
затрыма́ная |
затрыма́нае |
затрыма́ныя |
Р. |
затрыма́нага |
затрыма́най затрыма́нае |
затрыма́нага |
затрыма́ных |
Д. |
затрыма́наму |
затрыма́най |
затрыма́наму |
затрыма́ным |
В. |
затрыма́ны (неадуш.) затрыма́нага (адуш.) |
затрыма́ную |
затрыма́нае |
затрыма́ныя (неадуш.) затрыма́ных (адуш.) |
Т. |
затрыма́ным |
затрыма́най затрыма́наю |
затрыма́ным |
затрыма́нымі |
М. |
затрыма́ным |
затрыма́най |
затрыма́ным |
затрыма́ных |
Кароткая форма: затрыма́на.
Іншыя варыянты:
затры́маны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затрыма́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затрыма́юся |
затрыма́емся |
2-я ас. |
затрыма́ешся |
затрыма́ецеся |
3-я ас. |
затрыма́ецца |
затрыма́юцца |
Прошлы час |
м. |
затрыма́ўся |
затрыма́ліся |
ж. |
затрыма́лася |
н. |
затрыма́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
затрыма́йся |
затрыма́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затрыма́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
затрыма́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затрыма́ю |
затрыма́ем |
2-я ас. |
затрыма́еш |
затрыма́еце |
3-я ас. |
затрыма́е |
затрыма́юць |
Прошлы час |
м. |
затрыма́ў |
затрыма́лі |
ж. |
затрыма́ла |
н. |
затрыма́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затрыма́й |
затрыма́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затрыма́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.