закаржаве́ць
‘засохнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
закаржаве́е |
закаржаве́юць |
Прошлы час |
м. |
закаржаве́ў |
закаржаве́лі |
ж. |
закаржаве́ла |
н. |
закаржаве́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закаржаве́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаржа́віць
‘высушыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закаржа́ўлю |
закаржа́вім |
2-я ас. |
закаржа́віш |
закаржа́віце |
3-я ас. |
закаржа́віць |
закаржа́вяць |
Прошлы час |
м. |
закаржа́віў |
закаржа́вілі |
ж. |
закаржа́віла |
н. |
закаржа́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закаржа́ў |
закаржа́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закаржа́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаржане́ць
‘абсохнуць, засохнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закаржане́ю |
закаржане́ем |
2-я ас. |
закаржане́еш |
закаржане́еце |
3-я ас. |
закаржане́е |
закаржане́юць |
Прошлы час |
м. |
закаржане́ў |
закаржане́лі |
ж. |
закаржане́ла |
н. |
закаржане́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закаржане́й |
закаржане́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закаржане́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаржэ́ць
‘засохнуць, абсохнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закаржэ́ю |
закаржэ́ем |
2-я ас. |
закаржэ́еш |
закаржэ́еце |
3-я ас. |
закаржэ́е |
закаржэ́юць |
Прошлы час |
м. |
закаржэ́ў |
закаржэ́лі |
ж. |
закаржэ́ла |
н. |
закаржэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закаржэ́й |
закаржэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закаржэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаркава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
закаркава́нне |
закаркава́нні |
Р. |
закаркава́ння |
закаркава́нняў |
Д. |
закаркава́нню |
закаркава́нням |
В. |
закаркава́нне |
закаркава́нні |
Т. |
закаркава́ннем |
закаркава́ннямі |
М. |
закаркава́нні |
закаркава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаркава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
закаркава́ны |
закаркава́ная |
закаркава́нае |
закаркава́ныя |
Р. |
закаркава́нага |
закаркава́най закаркава́нае |
закаркава́нага |
закаркава́ных |
Д. |
закаркава́наму |
закаркава́най |
закаркава́наму |
закаркава́ным |
В. |
закаркава́ны (неадуш.) закаркава́нага (адуш.) |
закаркава́ную |
закаркава́нае |
закаркава́ныя (неадуш.) закаркава́ных (адуш.) |
Т. |
закаркава́ным |
закаркава́най закаркава́наю |
закаркава́ным |
закаркава́нымі |
М. |
закаркава́ным |
закаркава́най |
закаркава́ным |
закаркава́ных |
Кароткая форма: закаркава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.