закаркава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| закаркава́нне | закаркава́нні | |
| закаркава́ння | закаркава́нняў | |
| закаркава́нню | закаркава́нням | |
| закаркава́нне | закаркава́нні | |
| закаркава́ннем | закаркава́ннямі | |
| закаркава́нні | закаркава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)