Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

завіва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завіва́льны завіва́льная завіва́льнае завіва́льныя
Р. завіва́льнага завіва́льнай
завіва́льнае
завіва́льнага завіва́льных
Д. завіва́льнаму завіва́льнай завіва́льнаму завіва́льным
В. завіва́льны (неадуш.)
завіва́льнага (адуш.)
завіва́льную завіва́льнае завіва́льныя (неадуш.)
завіва́льных (адуш.)
Т. завіва́льным завіва́льнай
завіва́льнаю
завіва́льным завіва́льнымі
М. завіва́льным завіва́льнай завіва́льным завіва́льных

Крыніцы: piskunou2012.

завіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. завіва́нне
Р. завіва́ння
Д. завіва́нню
В. завіва́нне
Т. завіва́ннем
М. завіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завіва́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. завіва́нніца завіва́нніцы
Р. завіва́нніцы завіва́нніц
Д. завіва́нніцы завіва́нніцам
В. завіва́нніцу завіва́нніц
Т. завіва́нніцай
завіва́нніцаю
завіва́нніцамі
М. завіва́нніцы завіва́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

завіва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завіва́ны завіва́ная завіва́нае завіва́ныя
Р. завіва́нага завіва́най
завіва́нае
завіва́нага завіва́ных
Д. завіва́наму завіва́най завіва́наму завіва́ным
В. завіва́ны (неадуш.)
завіва́нага (адуш.)
завіва́ную завіва́нае завіва́ныя (неадуш.)
завіва́ных (адуш.)
Т. завіва́ным завіва́най
завіва́наю
завіва́ным завіва́нымі
М. завіва́ным завіва́най завіва́ным завіва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

завіва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завіва́юся завіва́емся
2-я ас. завіва́ешся завіва́ецеся
3-я ас. завіва́ецца завіва́юцца
Прошлы час
м. завіва́ўся завіва́ліся
ж. завіва́лася
н. завіва́лася
Загадны лад
2-я ас. завіва́йся завіва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час завіва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завіва́ю завіва́ем
2-я ас. завіва́еш завіва́еце
3-я ас. завіва́е завіва́юць
Прошлы час
м. завіва́ў завіва́лі
ж. завіва́ла
н. завіва́ла
Загадны лад
2-я ас. завіва́й завіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заві́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заві́вачны заві́вачная заві́вачнае заві́вачныя
Р. заві́вачнага заві́вачнай
заві́вачнае
заві́вачнага заві́вачных
Д. заві́вачнаму заві́вачнай заві́вачнаму заві́вачным
В. заві́вачны (неадуш.)
заві́вачнага (адуш.)
заві́вачную заві́вачнае заві́вачныя (неадуш.)
заві́вачных (адуш.)
Т. заві́вачным заві́вачнай
заві́вачнаю
заві́вачным заві́вачнымі
М. заві́вачным заві́вачнай заві́вачным заві́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

за́від

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. за́від
Р. за́віду
Д. за́віду
В. за́від
Т. за́відам
М. за́відзе

Крыніцы: piskunou2012.

заві́даваць

‘зайздросціць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заві́дую заві́дуем
2-я ас. заві́дуеш заві́дуеце
3-я ас. заві́дуе заві́дуюць
Прошлы час
м. заві́даваў заві́давалі
ж. заві́давала
н. заві́давала
Загадны лад
2-я ас. заві́дуй заві́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заві́дуючы

Крыніцы: piskunou2012.

Заві́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Заві́даўка
Р. Заві́даўкі
Д. Заві́даўцы
В. Заві́даўку
Т. Заві́даўкай
Заві́даўкаю
М. Заві́даўцы