завіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
завіва́нне |
Р. |
завіва́ння |
Д. |
завіва́нню |
В. |
завіва́нне |
Т. |
завіва́ннем |
М. |
завіва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіва́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завіва́нніца |
завіва́нніцы |
Р. |
завіва́нніцы |
завіва́нніц |
Д. |
завіва́нніцы |
завіва́нніцам |
В. |
завіва́нніцу |
завіва́нніц |
Т. |
завіва́нніцай завіва́нніцаю |
завіва́нніцамі |
М. |
завіва́нніцы |
завіва́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
завіва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
завіва́ны |
завіва́ная |
завіва́нае |
завіва́ныя |
Р. |
завіва́нага |
завіва́най завіва́нае |
завіва́нага |
завіва́ных |
Д. |
завіва́наму |
завіва́най |
завіва́наму |
завіва́ным |
В. |
завіва́ны (неадуш.) завіва́нага (адуш.) |
завіва́ную |
завіва́нае |
завіва́ныя (неадуш.) завіва́ных (адуш.) |
Т. |
завіва́ным |
завіва́най завіва́наю |
завіва́ным |
завіва́нымі |
М. |
завіва́ным |
завіва́най |
завіва́ным |
завіва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
завіва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завіва́юся |
завіва́емся |
2-я ас. |
завіва́ешся |
завіва́ецеся |
3-я ас. |
завіва́ецца |
завіва́юцца |
Прошлы час |
м. |
завіва́ўся |
завіва́ліся |
ж. |
завіва́лася |
н. |
завіва́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
завіва́йся |
завіва́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завіва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завіва́ю |
завіва́ем |
2-я ас. |
завіва́еш |
завіва́еце |
3-я ас. |
завіва́е |
завіва́юць |
Прошлы час |
м. |
завіва́ў |
завіва́лі |
ж. |
завіва́ла |
н. |
завіва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завіва́й |
завіва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заві́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заві́вачны |
заві́вачная |
заві́вачнае |
заві́вачныя |
Р. |
заві́вачнага |
заві́вачнай заві́вачнае |
заві́вачнага |
заві́вачных |
Д. |
заві́вачнаму |
заві́вачнай |
заві́вачнаму |
заві́вачным |
В. |
заві́вачны (неадуш.) заві́вачнага (адуш.) |
заві́вачную |
заві́вачнае |
заві́вачныя (неадуш.) заві́вачных (адуш.) |
Т. |
заві́вачным |
заві́вачнай заві́вачнаю |
заві́вачным |
заві́вачнымі |
М. |
заві́вачным |
заві́вачнай |
заві́вачным |
заві́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
за́від
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
за́від |
Р. |
за́віду |
Д. |
за́віду |
В. |
за́від |
Т. |
за́відам |
М. |
за́відзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
заві́даваць
‘зайздросціць каму-небудзь, чаму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заві́дую |
заві́дуем |
2-я ас. |
заві́дуеш |
заві́дуеце |
3-я ас. |
заві́дуе |
заві́дуюць |
Прошлы час |
м. |
заві́даваў |
заві́давалі |
ж. |
заві́давала |
н. |
заві́давала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заві́дуй |
заві́дуйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заві́дуючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Заві́даўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заві́даўка |
Р. |
Заві́даўкі |
Д. |
Заві́даўцы |
В. |
Заві́даўку |
Т. |
Заві́даўкай Заві́даўкаю |
М. |
Заві́даўцы |